
Korku sadece kaybetmekle ilgili değil.
Bazen kalırken de korkuyoruz.
Bağlanmak, dışarıdan belli olmayan bir iç hareket.
Kimse görmese de içeride bir şey hep tetikte.
Bu bölümde, “kalıyorum ama içim rahat değil” halini konuşuyorum.
Yakınlıkla mesafe arasında gidip gelmeyi,
karşı tarafın sessizliğinde açılan eski hikâyeleri,
ve yine de bağ kurma isteğini.
Susmadan ama abartmadan.
Kendimizi suçlamadan.
Sadece gerçek haliyle.