Η Μνημοσύνη (γνωστή μερικές φορές και ως Μνήμη, που όμως ήταν άλλη θεότητα) ήταν η προσωποποίηση της μνήμης στην ελληνική μυθολογία. Ανήκε στους Τιτάνες, ήταν κόρη της Γαίας και του Ουρανού και μητέρα των Μουσών από τον Δία.

Στην Θεογονία του Ησίοδου, οι βασιλείς και οι ποιητές λαμβάνουν τις δυνάμεις του εξουσιαστικού τους λόγου από την κατοχή τους επί της Μνημοσύνης και των ειδικών σχέσεών τους με τις Μούσες. Ο Δίας κοιμήθηκε με τη Μνημοσύνη για εννέα συνεχόμενες μέρες και έτσι δημιουργήθηκαν οι εννέα Μούσες.

Σύμφωνα με μια σειρά ελληνικών ταφικών επιγραφών του 4ου αιώνα π.Χ. σε δακτυλικό εξάμετρο, ως Μνημοσύνη ήταν επίσης το όνομα ενός ποταμού στον Άδη, παράλληλου της Λήθης. Οι ψυχές των νεκρών έπιναν από τη Λήθη, έτσι ώστε να λησμονούν το παρελθόν της επίγειας ζωής τους και να μη θυμούνται τις προηγούμενες ζωές τους όταν μετενσαρκώνονταν. Οι αρχάριοι ενθαρρύνονταν να πίνουν από τον ποταμό Μνημοσύνη όταν πέθαιναν, αντί από τη Λήθη. Όσοι ήθελαν να συμβουλευτούν το μαντείο του Τροφωνίου στη Βοιωτία έπρεπε να πιούν εναλλάξ από δύο πηγές που αποκαλούνταν «Λήθη» και «Μνημοσύνη», προκειμένου να λησμονείται το παρελθόν και η μνήμη να ξεκινά απ΄ το παρόν.

Ο μοναδικός τρόπος, λοιπόν, για να αγαλιάσει η ψυχή των νεκρών παρουσιαζόταν και ως ο μοναδικός τρόπος για τον καθησυχασμό της ψυχικής και πνευματικής κατάστασης των επί ζωής ανθρώπων. Διότι για να ζεις, πρέπει να ξεχνάς, έτσι δεν είναι; Έτσι δεν είναι;

Μιχάλης Μήτσος «Για να ζεις, πρέπει να ξεχνάς»:

https://www.tanea.gr/print/2023/03/04/world/gia-na-zeis-prepei-na-ksexnas/

Ηλεκτρονική Διεύθυνση: timeforeurope@gmail.com

Music from #Uppbeat (free for Creators!):

https://uppbeat.io/t/kevin-macleod/lightless-dawn

License code: GMBFPXAHIRSJDCNV